همه ما در طی زندگی برای دردهای جسمانی نیاز به انواع مسکن داریم اما در این مورد متخصصان مسکن ها را طبقه بندی کرده و برای نوع خاصی از دردها داروهای متفاوتی را تجربه می کنند.

ناپروکسن یکی از پرمصرف‌ ترین داروهای مسکن است که برای کاهش درد خفیف از جمله سردرد، دردهای عضلانی، آرتریت، قاعدگی، سرماخوردگی، دندان درد و کمردرد استفاده می شود.

قرص ناپروکسن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای درمان تورم و التهابات نیز کاربرد دارد.

کسانی که به درد کمر مبتلا هستند و این درد نشات گرفته از آسیب دیدگی عضلات، مفاصل یا دیسک ها می باشد می توانند از ناپروکسن استفاده کنند.

قرص ناپروکسن با چندین نام تجاری در بازار عرضه می شود، ای سی، آلو، آناپروکس و ناپروستین از جمله نام هایی است که به این دارو اختصاص می دهند.

داروی ناپروکسن در دو نوع برای بیماران تجویز می شود، نوع معمولی و ناپروکسن سدیم.

ناپروکسن سدیم نسبت به ناپروکسن معمولی اثرگذاری سریع تری دارد، قرص ناپروکسن معمولی اثرگذاری طولانی تری دارد و تاثیر آن را با کمی تاخیر مشاهده می کنید.

زمانی که افراد به دردهای شدید در نواحی مختلف بدن از جمله کمر مبتلا هستند، نیاز به مسکن هایی دارند که تاثیر فوری داشته باشند در این مورد ناپروکسن سدیم انتخاب بهتری است.

از آنجایی که قرص ناپروکسن یکی از محبوب ترین مسکن ها برای درمان کمردرد شدید است، مصرف کنندگان با این سوال مواجه هستند که این دارو چه نوع عملکردی در بدن دارد.

داروی ناپروکسن با دوز ۲۵۰ یا ۵۰۰ در اختیار افراد قرار می گیرد، این قرص بلافاصله بعد از مصرف شدن ترشح برخی از مواد طبیعی در بدن را که باعث التهاب می شود متوقف کرده و این روند باعث تسکین درد می شود.

معمولاً ناپروکسن به آرامی جذب می شود و نباید در شرایط خاص مانند حمله نقرس از این دارو استفاده نمود، در مواردی که نیاز به مسکن فوری دارید ناپروکسن انتخاب مناسبی نیست.

نحوه مصرف قرص ناپروکسن

بسیاری از افراد در مواجهه با بیماری ها و آسیب های جسمانی به پزشک مراجعه می کنند و بعد از تجویز دارو با این مسئله مواجه هستند که چه زمان و چگونه باید داروهای خود را مصرف کنند تا اثرگذاری بهتر و سریع تری را از محصولات دارویی دریافت نمایند.

در صورت تجویز داروی ناپروکسن حتماً برگه اطلاعات و راهنمایی که در جعبه دارو قرار دارد را مطالعه کنید.

این دارو را می توانید همراه با غذا مصرف کنید اما مصرف آن بدون انواع خوراکی نیز مانعی ندارد.

معمولاً داروی ناپروکسن به دستور پزشک روزانه دو مرتبه استفاده می شود.

اگر ناپروکسن به صورت قرص ۲۵۰ یا قرص ۵۰۰ برای بیمار تجویز شود، باید دارو را به طور کامل قورت داده و به هیچ عنوان آن را نجوید، شکستن دارو جایز نیست و ممکن است عوارض جانبی برای بیمار به همراه آورد.

مهم است که همراه با قرص ناپروکسن یک لیوان آب کامل بنوشید بعد از مصرف این دارو به مدت ۱۰ دقیقه دراز نکشید تا تاثیر دارو را سریع تر مشاهده کنید.

پزشکان برای کاهش میزان عوارض جانبی دارو ناپروکسن را با دوز کمتر برای بیماران در نظر می گیرند و ممکن است در دوره های بعدی دوز آن را نیز افزایش دهند.

نباید از تداخل دارویی ناپروکسن با دیگر انواع داروها غافل شد.

اگر هنگام مراجعه به پزشک و تجویز این نوع مسکن همزمان از داروی دیگری استفاده می کنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید تا در صورت داشتن تداخل دارویی نکات مهم گفته شود.

در صورتی که مصرف دوز مشخص داروی ناپروکسن را در زمان بندی خاص فراموش کردید، در اولین فرصت حتماً دوز از یاد رفته را مصرف کنید.

اما به یاد داشته باشید که اگر زمان نزدیک به مصرف دوز بعدی است، از خوردن قرص اجتناب کرده و در زمان بندی مشخص مصرف آن را به طور مرتب ادامه دهید البته در این تایم نیازی به مصرف دو برابر دارو نمی‌ باشد.

نکاتی در مورد داروی ناپروکسن

یکی از بهترین انواع مسکن ها برای کاهش درد شدید کمر، ناپروکسن است.

البته این دارو برای کنترل درد دیگر نواحی بدن نیز تجویز می شود اما چند نکته مهم وجود دارد که در ادامه مطلب گفته خواهد شد.

برای کاهش خطر خونریزی معده که از مهمترین عوارض داروی ناپروکسن است، مهم است که این دارو را از کمترین مقدار شروع کرده و دوز ضعیف آن را مصرف کنید.

بیماران نمی توانند حتی در صورت تشدید درد دوز دارو را افزایش دهند مگر اینکه این فرایند به دستور پزشک باشد.

برای کاهش علائم گوارشی و پیشگیری از درد معده قرص ناپروکسن را همراه با غذا مصرف کنید.

البته کسانی که به دردهای شدید مثل آسیب دیدگی کمر مواجه هستند، ممکن است در صورت شروع مصرف ناپروکسن دو هفته طول بکشد تا پاسخ به درمان را مشاهده کنند.

مهم است که بیماران در صورت مصرف این دارو دوره درمان را به طور کامل سپری کنند.

نکته قابل توجه در مورد داروی ناپروکسن، اثرگذاری سریع آن است.

اگر در صورت مصرف این مسکن باز هم تجربه درد شدید را داشتید و به هیچ عنوان به تسکین درد کمک نکرد، احتمالاً دارو به خوبی پاسخگو نبوده و نیازی به محصولات دارویی جایگزین خواهید داشت.

به هیچ عنوان همزمان با مصرف ناپروکسن از نوشیدنی های الکلی استفاده نکنید، زیرا ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد.

مهم است که داروی ناپروکسن را به تنهایی مصرف کنید زیرا برخی از داروهای حاوی آنتی اسید جذب ناپروکسن را در بدن دشوار می کند.

برخی از افراد در پی تحمل دردهای شدید ممکن است کنترل خود را از دست داده و تنها به دنبال راه چاره فوری هستند.

این افراد در صورت اشتباه و مصرف دوز بیشتر داروی ناپروکسن ممکن است با اوردوز مواجه شده که علائمی مثل از هوش رفتن و مشکلات تنفسی را در پی دارد.

از دیگر علائم مسمومیت با این دارو باید به درد شدید معده، خواب آلودگی شدید و تشنج اشاره کرد.

کسانی که برای مدت طولانی از داروی ناپروکسن استفاده می کنند، مهم است که معاینات و آزمایشات تخصصی را انجام دهند.

زیرا این افراد ممکن است در طولانی مدت آسیب های مربوط به فشار خون و عملکرد کبد را تجربه کنند با این آزمایشات می توان از عوارض جدی این دارو جلوگیری نمود.

ناپروکسن برای کمردرد

قرص ناپروکسن یک داروی ضد التهاب است که برای کاهش دردهای جسمانی که نشات گرفته از التهابات هستند، انتخاب مناسبی می باشد.

همه افراد می توانند در صورت داشتن علائم دیسک کمر و درد شدید در این محدوده برای کاهش محدودیت های حرکتی ناپروکسن را به صورت شیاف ۵۰۰ میلی‌گرم استفاده نمایند.

درد کمر اغلب باعث کاهش عملکرد بدن می شود و اگر این عارضه بر اثر التهابات درونی باشد، استفاده از این مسکن انتخاب مناسبی است.

کسانی که با کمردرد شدید مواجه هستند، می توانند روزانه یک الی سه مرتبه از داروی ناپروکسن با دوز ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم استفاده کنند.

این دارو نه تنها برای کمر درد بلکه برای رفع گرفتگی های شدید عضلات نیز کاربرد دارد.

اگر افراد با وجود کمردرد نیاز به داروی مسکن داشته باشند، متخصصان علاوه بر علت آسیب وضعیت جسمی و سن بیماران را مورد بررسی قرار می دهند.

معمولاً برای سالمندان و کودکان ناپروکسن با دوز کمتر تجویز می شود.

البته که سالمندانی که با درد کمر شدید مواجه هستند، موظفاند شروع این دارو را با دوز پایین تر آغاز کنند.

همچنین اگر سالمندان با مشکلات کبد، قلب و ریه مواجه باشند متخصصان ملاحظاتی را در تجویز قرص ناپروکسن اعمال می کنند و هدف پزشک مراقبت از سلامت بیمار است.