داروی ایبوپروفن چیست؟

یکی از بهترین و محبوب ترین انواع مسکن برای کاهش دردهای خفیف تا متوسط ایبوپروفن است.

این دارو به صورت قرص، شربت و ژل در دسترس متقاضیان قرار می گیرد اما مهم است که این دارو برای اثرگذاری بهتر به درستی مصرف شود و باید نسبت به عوارض جانبی آن آگاهی داشته باشید.

بروز درد در هر قسمت از بدن باعث می شود تا افراد توانایی و تمرکز کافی برای انجام ساده ترین فعالیت ها را هم از دست بدهند.

اما برای برطرف کردن درد در نقاط مختلف بدن راهکارهای متفاوتی وجود دارد که متداول ترین آن استفاده از داروهای مسکن است.

ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای دردهای خفیف و متوسط موثر و مناسب می باشد.

همچنین این مسکن به تسکین علائم آرتریت روماتوئید کمک کرده و جهت بهبود هرگونه تورم و سفتی و درد مفاصل موثر می باشد.

ایبوپروفن یکی از پرمصرف ترین انواع مسکن ها است که با نام تجاری ادویل، موترین و ناپرین در اختیار افراد قرار می گیرد.

این دارو برای تمامی کسانی که به سرماخوردگی و آنفولانزا مبتلا هستند، تجویز می شود.

علاوه بر کاهش درد به کمتر شدن درجه دمای بدن کمک کرده و برای کنترل تب نیز موثر است.

روند تاثیر قرص ایبوپروفن بر بدن اینگونه است که با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز که باعث کاهش ساخت ماده شیمیایی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود.

که مسئول ایجاد درد و التهاب در نواحی آسیب دیده است سبب مهار این عوارض می شود.

در نتیجه مهار آنزیم های سیکلواکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین باعث بهبود درد و التهابات خواهد شد.

توصیه هایی در مورد ایبوپروفن

بسیاری از افراد بدون توجه به عوارض دارو تلاش می کنند، برای کاهش درد و بهبود وضعیت جسمانی از هر نوع مسکنی که در اختیار دارند استفاده کنند.

یکی از پرمصرف ترین مسکن هایی است که در تمامی داروخانه ها با تجویز و نسخه پزشک به بیماران ارائه می گردد ایبوپروفن است.

توصیه مهم در مورد مصرف این دارو این است که احتمالاً در ابتدای مصرف افراد با مشکلات گوارشی مواجه باشند.

اما زمانی که این دارو برای مدت طولانی استفاده شود چنین عوارضی به مرور بهبود پیدا کرده و بدن با این مسکن قوی سازگار می شود.

حتی در مواردی متخصصان برای سازگاری بهتر معده با قرص ایبوپروفن از داروهای محافظت کننده معده استفاده کرده تا عوارض دارو را کاهش دهند.

داروی ایبوپروفن برای کسانی تجویز می شود که به دردهای خفیف تا شدید مبتلا هستند.

اما دوره مصرف آن کوتاه مدت است اگر افراد به خواست پزشک از ایبوپرفن برای مدت طولانی استفاده کنند.

مهم است که حتماً آزمایشات و معاینات دوره ای را انجام دهند.

کسانی که به بیماری های تنفسی مثل آسم مبتلا هستند، احتمالاً بعد از مصرف ایبوپروفن با مشکلات تنفسی یا خس خس سینه مواجه می شوند.

البته اگر این علائم شدت پیدا کند و تنفس فرد با اختلال مواجه شود، احتمالاً مصرف دارو متوقف شده و از مسکن جایگزین استفاده خواهد شد.

یکی از مهمترین نکاتی که در مورد مصرف انواع دارو به ویژه ایبوپروفن وجود دارد، این است که بانوان در دوره بارداری و شیردهی نباید از این دارو استفاده کنند.

اگر نیاز است که مسکن های قوی استفاده شود، حتماً تحت نظر پزشک قرار گرفته و با توجه به تشخیص و تجویز پزشک از داروهای مختلف استفاده نمایند.

در صورتی که افراد سابقه آسم، حساسیت، زخم معده و انواع بیماری های گوارشی را داشته باشند یا به بیماری های قلبی عروقی، لوپوس و مشکلات کبدی و کلیوی مبتلا باشند، باید این دارو را با مشورت پزشک مصرف کنند.

برای بیماران مبتلا به پارکینسون و صرع این دارو تجویز نمی شود مگر اینکه در موارد ضروری مصرف آن جایز باشد.

در صورتی که افراد سابقه فشار خون بالا یا وجود لخته در عروق را داشته باشند، نباید بدون اطلاع پزشک از ایبوپروفن استفاده کنند.

در صورت حساسیت به داروهای ضد درد مثل آسپرین، ایندومتاسین، پوبروفن و سلکوکسیب باید این دارو حتماً با مشورت پزشک مصرف شود و نباید به صورت خودسرانه از ایبوپروفن استفاده نمایید.

همواره متخصصان توصیه می کنند که افراد بالای ۶۵ سال و کسانی که به طور مداوم از سیگار و انواع دخانیات استفاده می کنند باید با احتیاط بیشتری و البته تحت نظر پزشک از ایبوپروفن استفاده نمایند.

بهترین دارو برای درد کمر

بسیاری از افراد بعد از تجربه دردهای شدید در ناحیه کمر به دنبال مسکن های فوری هستند تا بتوانند درد خود را تسکین داده و در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند.

بهترین دارو برای درمان درد کمر که البته امکان تهیه آن بدون نسخه هم وجود دارد، داروهایی مثل ناپروکسن، ایبوپروفن و آسپرین است.

در بین انواع مسکن ها برای تسکین فوری درد کمر ایبوپروفن محبوب ترین دارو است که با خاصیت ضد التهابی که دارد برای افراد مبتلا به دیسک کمر انتخاب مناسبی می باشد.

بیماران می توانند برای کنترل درد کمر هر ۴ الی ۶ ساعت یکبار از این دارو استفاده کنند اما در هر شبانه روز نباید دوز مصرفی از ۱۲۰۰ میلی گرم بیشتر شود.

نکته مهمی که در مورد قرص ایبوپروفن وجود دارد این است که احتمالاً افراد برای کنترل درد خفیف تا متوسط کمر از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن استفاده می کنند.

اما این داروها اغلب با عوارضی همراه است که مهمترین آنها شامل دل درد، حالت تهوع، اسهال و سردرد است.

واکنش بدن برخی از افراد نسبت به داروی ایبوفروفن حالتی شبیه به خواب آلودگی، سرگیجه یا زخم معده خواهد بود.

در موارد نادر استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی باعث عوارض شدیدتری و در بدن افراد می شود.

علاوه بر تسکین درد کمر ممکن است، واکنشات آلرژیک و مشکلات مربوط به قلب، کبد، کلیه و گردش خون اتفاق بیفتد.

افرادی که برای بهبود درد کمر از ایبوپروفن استفاده می کنند، بهتر است که قبل از شروع مصرف دارو بروشور موجود در جعبه را به طور کامل مطالعه کنند.

مصرف طولانی مدت این دارو به تعداد دفعات زیاد در روز حتماً باید تحت نظر پزشک انجام شود.

مقدار مجاز مصرف داروی ایبوپروفن برای افراد بزرگسال در هر وعده بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم است و می توان ۳ الی ۴ نوبت در طی روز از آن استفاده کرد.

توصیه می شود که برای تسکین و کاهش درد کمر در صورت مصرف قرص ایبوپروفن این دارو حتماً همراه با یک وعده غذایی سبک مصرف شود.

اگر در یک وعده مصرف داروی ایپوپروفن را فراموش کردید، بهتر است که در نوبت بعدی دوز مشخص دارو را بدون اینکه به آن افزوده شود استفاده نمایید.

فراموش کردن یک نوبت مصرف قرص مسکن اختلالی در سلامت افراد ایجاد نمی کند.

عوارض قرص ایبوپروفن چیست؟

داروی ایبوپروفن هم مانند هر کدام از محصولات دارویی برای برخی از افراد عوارضی را در پی دارد که لیستی از مهمترین آنها را برایتان شرح خواهیم داد.

در پی مصرف طولانی مدت داروی ایبوپروفن، ممکن است افراد در آزمایشات و معاینات خود متوجه کاهش هموگلوبین شوند.

البته در مواردی سرگیجه، سردرد و تغییرات خلق و خو مثل عصبانیت در بین بیماران کاملاً شایع است.

کسانی که با درد کمر مواجه هستند، باید دارویی مانند ایبوپروفن را به طور مرتب استفاده کنند.

معمولاً فراموش کردن یک بار از دوز مصرفی باعث افزایش درد کمر می شود.

مصرف پیوسته این دارو احتمالاً باعث احتباس آب در بدن شده و در مواردی آسیب های معده مثل تهوع، سوزش سر دل و حتی درد شکمی و یبوست را در پی دارد.

بعد از مصرف داروی ایبوپروفن افراد متوجه سوء هاضمه، کاهش اشتها، نفخ شدید یا تهوع و استفراغ می شوند البته احتمال می رود که در آزمایشات شاهد افزایش آنزیم های کبدی باشند.

وزوز گوش، اضطراب، افزایش تعریق بدن  تغییرات وزن یا التهابات در مری، زبان و دوازدهه کاملاً شایع است.

در موارد بسیار شدید افراد در پی مصرف داروی ایبوپروفن دچار سوزش ادرار، خونریزی مقعدی و عفونت می شود.

احتمال ایجاد تنگی نفس شدید، آسم و لرزش نیز در بدن بیماران وجود دارد.

چنین عوارضی برای افراد در حد خفیف تا شدید رخ می دهد.

هر کدام از این عوارض که باعث آزار بیمار شود و سلامت آنها را به خطر بیندازد باید حتماً به پزشک گفته شود تا در صورت نیاز دوز مصرف دارو تغییر کرده یا مصرف آن متوقف شود.