شایع‌ ترین انواع اختلالات حرکتی

اختلالات حرکتی از آن دسته آسیب‌ ها و بیماری‌ هایی است که شرایط جسمانی افراد را تحت تاثیر قرار داده و روند طبیعی زندگی و حرکت بدن را مختل می‌ کند.

در این مطلب ۹ مورد از انواع اختلالات حرکتی شایع را با علائم و دلایل آن برایتان خواهیم گفت تا در این مورد با آگاهی بیشتر بتوانید به پزشک مراجعه کرده و هر چه سریع‌ تر روند درمان را آغاز کنید.

اولین نوع اختلال حرکتی با نام آتاکسی شناسایی می شود، از مهمترین علائم این عارضه باید به حرکات ناهماهنگ و غیر متعادل بدن اشاره کرد و ممکن است حرکات کاملاً غیرارادی باشند و همراه با تولید صداهای ناخواسته مانند فریاد زدن یا جیغ زدن است.

معمولا این نوع اختلال نشات گرفته از عوامل ژنتیکی یا تغییرات نامناسبی است که در ژن‌ ها اتفاق می‌ افتد، همچنین عفونت‌ ها و هرگونه بیماری‌ های درمان نشده می‌ تواند بر پدیدار شدن این اختلال اثرگذار باشد.

نوع دوم اختلالات حرکتی را ام اس می‌ نامند، در این عارضه معمولاً سیستم مغزی دچار اختلال شده و با گذر زمان بیماری رو به وخامت می‌ رود، معمولاً افراد مبتلا به این اختلال حرکتی به مرور زمان توانایی حرکت پا را از دست داده و می‌ تواند مستقیماً تاثیر منفی خود را بر ماهیچه‌ ها اعمال کند.

افراد مبتلا به اختلال حرکتی ام اس به طور ناگهانی سفت شدن یا اسپاسم‌ های عضلانی را تجربه می‌ کنند و ممکن است گرفتگی شدید عضلات همراه با سندروم پای بی‌ قرار باشد.

سومین اختلال حرکتی شایع استریوتایپی نام گذاری می شود، این اختلال با حرکات غیر ارادی و به صورت ریتم‌ دار همراه بوده که ممکن است افراد تکان دادن دست، تکان دادن کل بدن و حتی کوبیدن سر را به اشیا مختلف تجربه کنند

مهمترین تفاوت این اختلال با دیگر انواع اختلالات حرکتی این است که ممکن است فرد مبتلا به این عارضه با آسیب رساندن به خود منجر به زخمی کردن بدن یا دردهای بیشتر شود.

اما اختلال حرکتی چهارم را اختلال مری می‌ نامند، به گونه‌ ای که ماهیچه‌ های گردن دچار انقباضات غیر ارادی شده و به مرور زمان باعث خم شدن گردن به سمت شانه‌ ها می شود، این افراد به مرور زمان لرزش سر و گردن را هم تجربه خواهند کرد.

پنجمین اختلال حرکتی پارکینسون نام دارد که منجر به لرزش شدید در عضلات شده و به مرور زمان باعث خشکی و سفت شدن بخش‌ های مختلف بدن می شود و افراد حرکت بدن را آهسته‌ تر انجام می‌ دهند، ممکن است قدرت تحرک فرد تا حد چشمگیری کاهش پیدا کند و قطعاً همراه با عدم تعادل خواهد بود.

افراد مبتلا به پارکینسون به مرور زمان ضعیف‌ تر شدن حس بویایی را تجربه کرده و ممکن است کاهش ادراک و یبوست‌ های شدید نیز اتفاق بیفتد.

نوع دیگر اختلالات حرکتی را پریودیک می‌ نامند، افراد مبتلا به این اختلال اغلب مشکلات زیادی را هنگام خواب تجربه می‌ کنند و ممکن است حرکات غیر ارادی منجر به مختل شدن خواب افراد شود.

این افراد هنگام خواب مشکلاتی از جمله کشیدگی ماهیچه ها تجربه کرده و ممکن است این اختلال در قوزک پا، زانو و یا ران پا نیز حس شود، حتی ممکن است افراد مبتلا به اختلال حرکتی پریودیک مشکلاتی را در قسمت فوقانی بدن تجربه کنند.

در هر صورت این اختلالات می‌ تواند خواب فرد را تحت تاثیر قرار داده و به مرور زمان تاثیرات منفی بر زندگی روزمره فرد اعمال می شود.

هفتمین اختلال حرکتی شایع اوتیسم نام دارد، این عارضه طیف وسیعی دارد و ممکن است با حالات مختلف در کودکان و حتی افراد بزرگسال دیده شود، افراد مبتلا به اختلال حرکتی اوتیسم هنگام راه رفتن، پریدن و حتی جنب و جوش زیاد با مشکل مواجه هستند و گاهاً نمی‌ توانند عکس العمل مناسبی در موقعیت‌ های مختلف داشته باشند.

هشتمین نوع اختلال، حسی حرکتی نام دارد، به گونه‌ ای که افراد مشکلاتی را در وضعیت ماهیچه‌ ها تجربه کرده که نشات گرفته از تضعیف گیرنده‌ های حسی است، گیرنده‌ هایی که به ماهیچه‌ ها ختم می شوند نمی‌ توانند به درستی پیام‌ های عصبی را به بخش مورد نظر منتقل کنند و افراد با این نوع اختلال مواجه خواهند شد.

نوع دیگر اختلال حرکتی ناشی از مصرف برخی از انواع داروهاست.

ممکن است افراد در پی مصرف داروهای خاص اختلالات یا عوارضی را تجربه کنند که در صورت قطع دارو مشکلات پیش آمده برطرف می شود.

اما گاهاً مشاهده می شود که با مصرف پیوسته این نوع داروها عوارض زیاد و جبران ناپذیری از آنها به جای مانده و محدودیت‌ های حرکتی و جسمانی زیادی را به وجود می‌ آورد.

راه‌ های تشخیص اختلالات حرکتی

تمامی کسانی که با اختلالات حرکتی مواجه می شوند با این نگرانی روبرو هستند که آیا عارضه پیش آمده قابلیت درمان دارد یا خیر.

همواره باید بدانید که این نوع اختلالات حرکتی طیف وسیعی دارند و هر کدام از آنها با وجود علائم و عوارض خاصی که دارند با نام‌ های متفاوت شناسایی می شوند.

اما متخصصان فعال در این زمینه می‌ توانند با بررسی علائم بیماری و وضعیت جسمانی فرد نوع آسیب را مشخص کرده و به این واسطه بهترین و دقیق‌ ترین شیوه‌ های درمانی را در پیش می‌ گیرند.

قبل از هر چیز باید بدانید که مهمترین علت اختلالات حرکتی ابتلا به عفونت‌ های درمان نشده است،.

همچنین بیماری‌ های ژنتیکی یا هرگونه آسیب‌ های مغزی بر پدیدار شدن اختلالات حرکتی تاثیر مستقیم داشته و البته ممکن است این عارضه در پی اختلالات التهابی یا خود ایمنی نیز به وجود آید.

در مواردی افراد در صورت مواجهه یا قرار گرفتن در برابر انواع سموم یا مصرف برخی از انواع داروها به اختلالات حرکتی مبتلا می شوند، اما پزشکان علاوه بر بررسی علت آسیب سعی دارند از طریق آزمایشات و سایر روش‌ های تشخیصی بررسی کنند که این عارضه به چه علت و چگونه رخ داده است و حتی از این طریق می‌ توانند شدت بیماری را مشخص کنند و بهترین روش درمانی را در پیش می‌ گیرند.

یکی از معمول‌ ترین و البته کاربردی‌ ترین روش‌ ها برای تشخیص اختلالات حرکتی آزمایش خون است، متخصصان می‌ توانند در کنار آزمایش خون با انجام تست ژنتیک علت و میزان آسیب را مشخص کرده و در مواردی نیاز است که پزشک در کنار این آزمایشات تجزیه و تحلیل دقیق‌ تری بر مایع مغزی و نخاعی داشته باشد.

یکی دیگر از روش‌ های تشخیصی برای بررسی علت و شدت اختلالات حرکتی تصویربرداری از مغز است، پزشکان می‌ توانند با استفاده از ام آر آی یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی این اختلال را ارزیابی کرده و متوجه خواهند شد که آیا عارضه پیش آمده قابلیت درمان دارد یا خیر.

درمان اختلالات حرکتی

همه کسانی که به اختلالات حرکتی مبتلا هستند نمی‌ توانند با درمان‌ های خانگی یا راهکارهای تایید نشده برای بهبود این عارضه اقدام کنند، فراموش نکنید که اگر این اختلالات هر چه سریع‌ تر درمان نشود احتمالاً بخش‌ های بیشتری از بدن را درگیر کرده و بیماری‌ های وسیع‌ تر اتفاق می‌ افتد.

از نظر پزشکان درمان‌ های تخصصی می‌ تواند برای بهبود اختلالات حرکتی مناسب و موثر باشد، پزشکان می‌ توانند در کنار دارو درمانی از روش‌ هایی مثل فیزیوتراپی یا رفتار درمانی هم استفاده کنند.

البته فراموش نکنید که گاهاً تحریک عمقی مغز می‌ تواند روش مناسبی برای کنترل و درمان اختلالات حرکتی باشد.

اما اگر از سایر روش‌ های انجام شده پزشک نتایج مناسب را دریافت نکند احتمالاً با انجام جراحی می‌ توانند مشکلات پیش آمده را برطرف نمایند.

اینکه جراحی به چه روش و برای کدام بیماران انجام شود نیاز به بررسی‌ های دقیق تر داشته و قطعاً پزشکان متخصص در این زمینه تصمیم گیرنده نهایی خواهند بود.